Een zinderende strijd tijdens de interne competitie!

De interne competitie. Ten opzichte van vorige jaar hebben we bewust grotere teams gemaakt, maar leidde het ook tot meer spanning? Oh jazeker! Twee maanden lang ben ik om de week zwetend in bed wakker geworden. Hoogmoed komt voor de val, is mij wel eens verteld. Was het dan wel zo verstandig om ons team, wellicht wat voorbarig, ‘Het Eerste’ te noemen?

De eerste twee wedstrijden hebben we onze naam waar mogen maken, en stonden we stipt op één. Door ongekend samenspel wisten we doelpunt naar doelpunt te scoren. Euforisch waren we tijdens het eten voor de laatste competitiewedstrijd voor de finale. Wat kon er nu nog mis gaan? Iets te ontspannen en iets te nonchalant begonnen we aan de wedstrijd tegen De Regenbogers Na de eerste goal merkte je direct dat de moed ons in de schoenen zonk. Er volgden er nog vijf, waarvan maar één van ons.

Het resulteerde in een plek in de finale waardoor we ons de twee opvolgende weken konden bezinnen op een revanche. Voorafgaand aan de wedstrijd werd kort de tactiek doorgenomen met lessen uit de laatste keer dat we tegenover De Regenbogers stonden. Tijdens de verdediging beter en snel je mannetje staan, en tijdens de aanval goed mee naar voren. De strijd was razend spannend, de gemoederen liepen soms hoog op en de teams waren goed tegen elkaar opgewassen maar uiteindelijk zijn De Regenbogers met 4-1 vernederd.

In het nieuwe jaar nieuwe teams, nieuwe kansen!